Wednesday, October 14, 2009

งานเข้า

ช่วงนี้มีเรื่องที่เรียกว่างานเข้าอยู่ตามนี้
1. คุณแม่ไม่สบาย ท้องเสียและอาเจียนอย่างหนัก พาเข้าโรงพยาบาลตอนตีสี่ อยู่ให้นำเกลือและให้เลือด(เลือดจางด้วย)ไปสองคืนสรุปได้ไม่ชัดเจนว่าเป็นอะไร หมอบอกติดเชื้อจากอากาศ ฟังแล้วก็งงๆ ตอนนี้หายสบายดีแล้ว โล่งใจไปหนึ่งเปลาะ

2. ผ.บ.ที่บ้าน นอนไม่หลับ บ้านหมุน และอีกหลายอาการ เธอเครียดมากๆ กินยาหลายขนานแล้วก็ยังไม่หาย ไม่กล้าขับรถเพราะกลัวบ้านจะหมุนตอนขับรถ มีคนแนะนำให้ฝังเข็ม ก็เลยไปฝังเข็ม ผมเป็นคนพาไป สถานที่อยู่พุทธมณฑลสาย 3 ไม่ขอเล่าถึงสถานที่นะ คนทำเป็นหมอจริงๆร่ำเรียนวิชาฝังเข็มจากเมืองจีน ผมเป็นพวกภูมิแพ้อยู่ ก็เลยฝังกับเค้าด้วย ...เจ็บคอดๆขอบอก นึกว่าทำทำไมวะเนี่ย กลับบ้านข้อมือช้ำเพราะรอยเข็ม ผ.บ.ก็ยังไม่หายอาการ สัปดาห์ต่อมาไปอีกที คราวนี้ผมก็ดันฝังกับเค้าอีก ออกมาคราวนี้เจ็บกว่าครั้งแรก แต่ผ.บ.ซิเป็นหนักเลย ที่ข้อมือซ้ายหมอฝังโดนเส้น สรุปเจ็บไปทั้งแขนเลย ใช้งานไม่ได้ ต้องไปหาหมอที่โรงพยาบาลเข้าเฝือกเลย ได้ยารักษาเส้นเอ็นมา กินยาไปยาไปกัดกระเพาะกลายเป็นโรกกระเพาะอีกเลยต้องกินข้าวตรงเวลา เธอก็เครียดมากๆเลย น่าสงสารมาก แต่ผมก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก ได้แต่ขับรถไปรับไปส่งเวลาจำเป็น แต่ตอนนี้น่าจะโอเคแล้ว นอนหลับ ข้อมือก็ไม่เจ็บมากแล้ว

3. ก่อนจะเกิดเหตุเจ็บป่วยหลายอย่างนั้น ไปตกลงกับช่างให้ทำเตียงเพิ่มให้ลูกสาวนอน ช่างก็มาทำให้ แต่ดันทาสีน้ำมันอะไรก็ไม่รู้เหม็นมากๆ ก็เลยนอนกันในห้องไม่ได้ ต้องย้ายไปนอนชั้นล่างกันหมด เพราะเหม็นสี นี่ผ่านไปสองอาทิตย์แล้วยังไม่หายเหม็น ยังนอนชั้น 1 อยู่เลย

4. วันนี้เหนื่อยมาก ไปส่งของ Central World, อีกคนบอกให้ไปหาที่ Siam Paragon ก็เลยเดินไปเพราะนึกว่าไม่ไกล สรุปแล้วไกลเหมือนกัน จากนั้นเดินไป MBK รออีกสองคน แล้วก็เดินกลับไป Central World ไปเอารถ ขับรถกลับไปเรื่อยๆ มีคนโทรมาถามเรื่องสินค้า ก็ตอบเค้าไปปรากฎว่าขับเลยที่ต้องเลี้ยว ก็เลยเลยตามเลยขับไปเรื่อยๆคิดว่าคงมีที่เลี้ยว ทีนี้ขับไปเรื่อยๆ มันก็ไปเรื่อยๆ พอถึงที่เลี้ยวดันเลี่ยวไปผิดที่ ทีนี้มันเลยกลายเป็นขับรถย้อนกลับทางเดิม ต้องไปหาที่กลับรถตั้งไกล สรุปขับรถเกือบ 2 ชั่วโมงก็ถึงบ้าน

5. นอนตีสี่ตีห้าแทบทุกวันเพราะนั่งปั่นงาน

6. งานที่รับไว้ต้องส่งวันนี้..ตอนนี้ยังเขียน Blog อยู่แล้วมันจะส่งงานทันมั้ยเนี่ย

โชดดีอยู่อย่างนึงที่ตัวเองยังสบายดีอยู่ ถ้าไม่สบายไปอีกคนคงวุ่นกว่านี้อีก

No comments: